1. خازن الکترولیتی

خازن‌های الکترولیتی معمولاً استوانه‌ای شکل هستند و حجم کمی دارند. اما برخلاف حجم کم آن‌ها، ظرفیت بالایی در ذخیره انرژی دارند. بر روی بدنه این نوع خازن‌ها حداکثر ولتاژ قابل تحمل

دی‌الکتریک درج شده و دارای دو پایه مثبت و منفی هستند.

قطب منفی خازن الکترولیتی با نوار سفید رنگ مشخص شده است. از این نوع خازن به منظور صاف کردن، حذف نویز‌هایی با فرکانس پایین و حذف ریپل ولتاژ در بخش تغذیه مدار‌ها استفاده می‌شود.

2. خازن سرامیکی

دی‌الکتریک به کار رفته در ساختار این نوع خازن از جنس سرامیک است. بالا بودن ثابت دی‌الکتریک سرامیک باعث شده تا امکان ساخت خازن‌هایی با ظرفیت بسیار بالا و در اندازه‌های کوچک

فراهم شود. از این رو خازن‌های سرامیکی را خازن‌های عدسی نیز می‌گویند. زیرا اندازه آن‌ها در حد یک عدس کوچک است.

با این حال ولتاژ کاری بسیار بالایی دارند. اما برخلاف خازن‌های الکترولیتی دارای قطب مثبت و منفی نیستند و ظرفیت آن‌ها به دمای محیط بستگی دارد. این وابستگی به دمای محیط را می‌توان

بزرگترین عیب این نوع خازن معرفی کرد.

از کاربرد مهم خازن سرامیکی می‌توان به حذف نویز موجود در تغذیه مدار‌ها اشاره کرد. از طرفی با توجه به حساس بودن بیش از حد مدارات دیجیتالی به نوسانات ولتاژ تغذیه، این نوع خازن به

منظور بهبود تغذیه در نزدیکترین نقطه به آیسی قرار می‌گیرد

3. خازن پلی‌استر

خازن‌های پلی‌استری به دلیل دارا بودن مشخصات خوب در مدارات، کاربرد بسیار زیادی دارند. در این نوع قطعات از ورقه‌های نازک پلاستیک به عنوان دی‌الکتریک استفاده شده که همراه با

ورقه‌های نازک آلومینیومی درون یک قاب از جنس پلاستیک قرار داده می‌شوند.

خازن‌های پلی‌استری حساسیت زیادی نسبت به تغییرات دما ندارند. به همنی دلیل از آن‌ها در مواردی که نیاز به خازنی با ظرفیت ثابت نسبت به حرارت است، استفاده می‌شود. نام این نوع

خازن نیز به دلیل یکی از مواد دی‌الکتریکی است که در آن به کار رفته، این ماده پلی‌استایرن نام دارد. این نوع قطعات نیز همانند نوع سرامیکی فاقد قطب مثبت و منفی است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: